Sizin için yorgunlukla baş etmede alışılmadık bir perspektife sahip bir makale bulduk. Derin bir nefes almanızı, okumanızı ve tavsiyelerine uymanızı öneriyoruz.

“Yorgunluk hissinin ne demek olduğunu biliyorum, sadece fiziksel olarak değil. Yaşadığımız dünya son derece yorucu bir yer. Yıpratıcı. Nankör. Sürekli denediğin ama asla ödüllendirilmediğin bir yer. Sadece yaşadığın için bile yoruluyorsun. Çok sevmekten, çok umursamaktan, sana hiçbir şey vermeyen dünyaya sürekli vermekten yorgunsun. Sonuç alamayacağın şeylere yatırım yapmaktan bıktın. Belirsizliklerden bıktın. Grilerden bıktın.

Her zaman böyle yıpranmış olmadığını biliyorum – bir zamanlar sen de ümitli ve saftın. İyimserliğinin alaycılığından ağır bastığı ve verecek sonsuz şeyinin olduğu zamanlar. Parça parça edildiğini ve o parçaların altında kırık bir kalp ve tutulmamış sözler olduğunu biliyorum. Kazandığından fazla kaybettiğin oyunların ve dünyanın sana nazik olmadığını biliyorum. Biliyorum, tekrar denemek için bir sebebinin olmadığını hissediyorsun. Biliyorum.

İşin aslı, hepimiz yorgunuz. Her birimiz. Belli bir yaşa geldiğimizde, bizler umutsuzca tamamlanmayı arayan kırık kalpler ve acılı ruhlar ordusundan başka bir şey değiliz. Daha fazlasını istiyoruz ama çok yorgun olduğumuz için soramıyoruz. Olduğumuz yerden rahatsızız ama yeniden başlamaktan korkuyoruz. Risk almak istiyoruz ancak aldığımız riskin altında kalmak istemiyoruz. Sonuçta, kaç kez yeniden başlayacağımızı bilmiyoruz.

Hepimiz yorgunlukta yalnız olduğumuzu sanıyoruz. Aslında gerçekte birbirimizden, birbirimize söylediğimiz yalanlardan ve belirsizliklerden yorulduk. Kötü adamı oynamak istemiyoruz ama aptalı oynamak da istemiyoruz. Bu yüzden gardımızı alıyoruz ve savunmaya geçiyoruz. Ve nefret ettiğimiz rolü üstleniyoruz çünkü başka ne seçeneğimizin kaldığından emin değiliz.

Ruhumuz yorulduğunda vermenin, denemenin ve olmak istediğimiz kişi olmanın ne kadar imkansız olduğunu biliyorum. Bir zamanlar kurduğun neşeli hayallerin şu an ne kadar yorgun ve umutsuz göründüğünü biliyorum. Ama işte, tam da sen pes etmeye bu kadar yakınken sana yalvarıyorum: bir kez daha dene, hissederek. Denemekten yorulduğunu biliyorum. Aklının sınırlarında olduğunu biliyorum. Ama ikinci tutku rüzgarı hakkındaki gerçek şudur ki; eğer ilkini geride bırakmazsanız ne kadar tutkulu olduğunuzu anlayamazsınız.

Hepimiz düşündüğümüzden daha dayanıklıyız ve bu tartışılmaz bir gerçek. Her zaman daha fazla sevebilir, daha fazla umut edebilir, daha fazla tutku duyabiliriz. Sadece bu hareketlerimizin sonucunu görecek kadar uzun süre yürümüyoruz. Hemen sonuç istiyoruz ve sonuç alamayınca pes ediyoruz. Yorgunluğun bizi durdurmasına izin veriyoruz. Geribildirim eksikliğinden yoruluyoruz ve bütün çabamızı çöpe atıyoruz.

Çünkü hepimizin itiraf etmekten nefret ettiği bir şey var – hiçbirimize her gün ilham gelmiyor. Hepimiz yoruluyoruz. Cesaretimiz kırılıyor. Ama bu duygular üzerinde çalışmamız gerekiyor. Yaşadığın hayattan yorulman ve bıkman değişiklik yapamayacağın anlamına gelmiyor. Şimdiye kadar hayran olduğun herkes hayallerinin peşinden koşarken yenildiğini hissettiği zamanlar yaşamıştır. Ama bu onları durdurmadı. Büyük değişimine doğru ara sıra yuvarlanabilirsin. Değişim her zaman cesur ve gösterişli bir olay olmak zorunda değil.

Hayatın bazı aşamaları sessizce gerçekleşir. Yavaş yavaş. Gündelik hayatlarımızın küçük ve dikkatli kararları bizi daha iyi insanlar yaptıkları için gerçekleşirler. Bu değişikliklerin gerçekleşmesine izin vermeliyiz.

Yorgunsan yavaş git. Sessizce devam et. Ürkek ürkek git. Ama sakın durma. Yorgun olmaya hakkın var. Yorgun olman gerektiği için yorgunsun. Değişiklik yaptığın için yorgunsun. Doğru sebeplerden dolayı bıkmışsın ve bu sadece devam etmen için bir gösterge. Yorgunsun çünkü büyüyorsun ve olgunlaşıyorsun. Bir gün bu büyüme ve olgunluk tam da istediğin gençliği sana verecek.”